Categorie: Nieuws

Klik op de afbeelding voor een vergrote versie

Al met al is “Als ik me ophang…” een boek dat je als lezer aangrijpt. Door de caleidoscopische opzet ervan – het boek bestaat uit tientallen episoden uit het leven van de schrijver, die losjes met elkaar zijn verbonden – zijn de verhalen ook heel goed afzonderlijk te lezen. Het is zowel een familiekroniek als een kroniek van de vijftiger jaren geworden. Voor mij als late vijftiger is het daarom heel herkenbaar. Maar ook voor lezers van jongere generaties valt er heel wat te genieten, al was het alleen maar door de droogkomische stijl waarin veel personen en gebeurtenissen worden beschreven. Ik kan dit boek, dat al een maand na verschijning zijn tweede druk beleefde, dan ook beslist aanraden.

Lees de hele recensie op Nederlands

Al met al is dit een goed boek dat lekker wegleest. Oudere mensen zullen zich in Max zelf herkennen, jongere mensen kunnen zich identificeren met Pepijn. Beide groepen zullen aan het denken worden gezet door het verhaal van Max.

Lees de hele recensie op Drukinkt

Art 2 Read
Hij was een kleine 40 jaar lang één van Nederlands toonaangevende modefotografen: Bart van Leeuwen. Zijn foto’s zijn pure Rock’n Roll; hij portretteerde onder meer Andy Warhol, Jerry Hall, Nina Hagen en Herman Brood, op een manier die zeker in de vroege jaren 80 nogal ongebruikelijk was in de Nederlandse reclamefotografie. Enige jaren geleden heeft hij na de diagnose van een auto-immuunziekte zijn werkzaamheden moeten beëindigen. Deze opmerkelijke fotograaf schreef het boek: ‘Nabelichting’. In deze autobiografie beschrijft hij zijn leven als Nederlands modefotograaf en zijn ideeën over fotografie.

Bekijk hier de clip uit de uitzending van Avro’s Kunstuur

Nederlands modefotograaf Bart van Leeuwen (1950) vertelt zijn levensloop van internationaal succesvol naar arbeidsongeschikt in 2005 door de spierziekte Myasthenia Gravis. Met tijdsprongen belicht hij zijn jeugd in een Amsterdamse kunstenaarsfamilie, zijn bijbanen en studie, zijn studio’s in New York en Amsterdam en opdrachten in het buitenland. Er wordt een beeld geschetst van een snelle wereld met grote namen, denk aan spontane fotosessies met Herman Brood, dineren met Paul Huf en een huwelijk met topmodel Apollina van Ravenstein. Ook weidt hij uit over zijn eigen stijl ‘kunstmatig realisme’ en het genre modefotografie. Van Leeuwen sluit af met hoe hij nu – april 2012 – omgaat met zijn ziekte. De schrijfstijl heeft veel tijdgaten, Engels woordgebruik en superlatieven, in lijn met herinneringen aan een hectisch carrièreleven. Naast persoonlijke ervaringen wordt ook de wereld van de modefotografie met dit boek belicht, wat van waarde kan zijn voor beginnend fotografen, ingelezen geïnteresseerden en nieuwsgierigen naar beroemdheden.

door: Drs. Anna Elisabeth Kruyswijk (MA)

Bekijk en bestel hier De terugkeer van de groene goden

Bekijk pagina op Poetry International

Vahe Arsen (officieel Vahe Arsenyan) is geboren en getogen in de Armeense hoofdstad Yerevan, die voortdurend aanwezig is in zijn gedichten. Arsen houdt van de drukke stad met haar rozerode tufstenen gebouwen als van een vrouw: “En ik/ de vroege minnaar van de rode stad/ ik bemin/ haar vochtig ontwaken”. De stad vormt een magisch decor, waarin vrachtwagens met ijzeren lippen in huilen uitbarsten als een speelgoedloos kind (uit ‘Taxi-taxi’) en waar in de hal van een flatgebouw zomaar een trein staat te wachten (‘Sneltrein naar de zon’).
Tegelijkertijd beklemmen de dichter het drukke verkeer, de chaos van de eeuwige bouwputten en de kille onpersoonlijkheid van de mensenmassa, waarvan hij geen deel uitmaakt. Andere terugkerende thema’s zijn dan ook eenzaamheid en vervreemding, die de dichter aanvaardt als zijn lot. “Eenzaamheid-zonsondergang en woede-waterval:/ een glijvlucht omlaag naar de stoep/ die mijn woning in zijn betonnen tang heeft genomen”.

Als een moderne donquichot trekt Arsen ten strijde tegen de windmolens van de moderne technocratische samenleving. In krachtige, vaak ironische bewoordingen analyseert hij de werkelijkheid om hem heen, evenals die binnen in hem. Uit zijn veelal lange gedichten spreekt een persoonlijkheid die wars is van conventies.

Vahe Arsen is docent wereldliteratuur aan de Staatsuniversiteit van Yerevan. Naast vele publicaties in literaire bladen, heeft hij twee gedichtenbundels uitgebracht, Trtsjogh hetsaniv (De vliegende fiets, 2003) en Kanatsj astvatsneri veradardze (De terugkeer van de groene goden, 2007). Een derde bundel wacht nog op een uitgever. In 2011 verscheen een aantal van zijn gedichten in een Russische vertaling. Zelf vertaalt Arsen poëzie uit het Engels (o.a. Walt Whitman, Dylan Thomas, Sylvia Plath, Emily Dickinson) en Russisch (o.a. Elena Zeifert). In zijn vrije tijd houdt hij zich bezig met boksen en karate.

Adriaan van IJperen schreef, schrapte, schreef, herschreef, vijlde, schrapte, schreef. Vijf jaar lang. En hier is het resultaat: Hoogland. De titel verwijst naar de Schotse Hooglanden. Van IJperen is bouwkundig ingenieur en werkzaam als hoofd stedelijk Beheer van de gemeente Alkmaar. Daarnaast schrijft hij gedichten, verhalen en, een novelle. Hoogland gaat over een man op een queeste, wandelend door de ruige natuur van Schotland. Het is het verhaal over een man die ooit heel verlegen was en dat ergens van binnen, misschien nog wel is. Er zijn sterk autobiografische trekken, maar: ‘Ik heb twee heel dikke duimen.’

Bekijk hier de foto’s van de presentatie

Beluister hier de uitzending Kunststof van Radio 1 waarin Bart van Leeuwen wordt geïnterviewd over zijn boek Nabelichting

Hij fotografeerde internationale beroemheden als Grace Jones en Andy Warhol en reisde voor het prestigieuze modeblad Vogue de gehele wereld rond. Bart van Leeuwen was op de top van zijn carrière als fotograaf toen hij tien jaar geleden werd getroffen door de spierziekte Myasthenia Gravis die hem dwong te stoppen met werken. In zijn boek Nabelichting schrijft hij over zijn carrière en de genadeloze ziekte.