Dick Swaab: ‘Indrukwekkend boek met prachtige foto’s’

‘Bert Verhoeff en Gerrit Molenaar hebben een indrukwekkend boek gemaakt met prachtige foto’s van gezichten en alledaagse zaken, foto’s die weer eens duidelijk maken dat dementie overal voorkomt en iedereen kan treffen. Ik kreeg onmiddellijk associaties met mijn onderzoek aan deze patiënten op vele plaatsen op de wereld (…)’

‘Stoorzender’ beschrijft helder het Syndroom van Gilles de la Tourette

De schrijfstijl van Hans Eijsackers is erg prettig. Op momenten waarop dit mogelijk is geeft hij een licht humoristische ondertoon aan het verhaal. Op momenten waar een serieuzere toon gewenst is, schakelt hij moeiteloos hiernaar over.

Eijsackers geeft op heldere wijze aan dat het Tourette syndroom meer inhoudt dan alleen de zichtbare en hoorbare tics. Hij vertelt de lezer dat het syndroom ook leidt tot onder andere dwangmatige handelingen, het versterkt ervaren van emoties, het niet kunnen filteren van indrukken en het eindeloos blijven nadenken over zaken die in feite niet belangrijk zijn.

Lees de hele recensie op drukinkt

Ina Stabergh vult met haar recentste bundel een leemte op

Berthe Morisot. Over deze vrouw werd al veel geschreven, maar tot nu toe geen gedichten over haar of haar werk. Ina Stabergh (pseudoniem voor Berthy Stas), die sinds 1983 gedichten publiceert, vult met haar recentste bundel “Berthe Morisot – Een vrouw, een mysterie” deze leemte op.

De kennismaking met deze bundel is voor mij tweeledig. Zowel de dichteres Stabergh als de impressioniste Morisot waren mij tot op heden onbekend. Dit biedt mij het voordeel van een onbevangen benadering van beider werken. Wie was Berthe Morisot ? Was zij een feministe ? Hoe heeft Ina Stabergh haar persoonlijke ervaring van deze unieke vrouw tussen de impressionisten uitgedrukt in poëzie ? Op deze vragen probeer ik in onderstaande één van de vele mogelijke antwoorden te bieden.

Lees de hele recensie op Poezie Leestafel

Het mooiste boek om velerlei redenen

Een mooier boek dan kus me nog eens wakker van auteur Gerrit Molenaar en fotograaf Bert Verhoeff kreeg ik het laatste decennium niet meer in mijn bus. Een juweeltje om te koesteren, zowel naar verpakking als naar inhoud. Uitgeverij de Brouwerij Maassluis verdient de Prijs voor het Mooiste Boek: sterke grafische vormgeving, grote toegankelijkheid, grote communicatie over en weer tussen alle spelers: de makers, de schrijver, de fotograaf, de dementerende hoofdpersonages, de uitgever en de lezers. Innovatief voor wat design betreft, aanleunend tegen de sterke traditie van ‘het boek’.

Lees de hele recensie op De geletterde mens