Hans Eijsackers (1940) heeft Tourette sinds zijn kinderjaren en beschrijft op indringende en humoristische wijze hoe de aandoening als een rode draad door zijn leven loopt. Zo maakte zijn scherpe waarnemingsvermogen hem uitermate geschikt als luchtmachtofficier, maar moet hij op 55-jarige leeftijd stoppen met zijn werk als rector van een grote scholengemeenschap.
